Bloosangst: de verstikkende vrees steeds rood aan te lopen

[Thijs]

Bloosangst: de verstikkende vrees steeds rood aan te lopen
Psycholoog Robert Haringsma (36) krijgt veel mensen over de vloer die van hun bloosangst af willen. Maar is dat dan iets om je voor te schamen?

Tom Grosfeld 7 augustus 2019, 10:04

Iedereen bloost weleens. Waarom ontwikkelen sommigen een angst?
“Het begint met blozen op een moment dat je liever niet had willen blozen. Dat herkennen we allemaal. Mensen met bloosangst denken vervolgens: de volgende keer ga ik niet blozen. Als je met die wens de buitenwereld intreedt, gebeurt het alleen maar vaker en heftiger.”

Worden zij ook roder dan anderen?
“Misschien iets. Maar het valt helemaal niet op. Ga maar na, wie is de laatste persoon die je heel duidelijk hebt zien blozen?”

Als ik bloos, voel ik me rood als een tomaat en minstens vijf graden warmer.
“Ja, maar het uitgangspunt is om aan te nemen dat anderen niet zoveel met jou bezig zijn als jij met hen.”

Bloosangst klinkt onschuldig. Is het dat ook?
“Het heeft verstrekkende gevolgen. Mensen onttrekken zich aan sociale situaties. Brengen dikke lagen make-up aan. Spreken mensen niet meer tegen. Allemaal om maar niet te blozen, maar dat verergert het juist. Dus trekken ze zich nog meer terug. Het is een vicieuze cirkel.”

Hoe kom je ervan af?
“Moeilijk. Het is een sociale fobie, om die te overwinnen moet je je angst uitdagen. Een spin vastpakken helpt tegen spinnenfobie, met bloosangst ben je angstig voor wat er in het hoofd van de ander omgaat. En daar krijg je geen toegang toe.”

Dat klinkt niet echt hoopgevend.
“Mensen die blozen hebben vaak weinig zelfvertrouwen. Als je bij ons langskomt, helpen we je om te accepteren dat je bloost. Omarm het als iets dat bij je hoort en je sterker maakt.”

Bron: https://www.parool.nl/ps/bloosangst-de- ... ~b1f2683b/