Positieve operatie hyperhydrosis oksels

Alles over operatieve ingrepen om het overmatig zweten tegen te gaan.

Moderators: Thijs, Erje

Plaats reactie
Myra
Druppel
Druppel
Berichten: 9
Lid geworden op: di 12 jul 2022, 13:19
Contacteer:

Positieve operatie hyperhydrosis oksels

Bericht door Myra »

Ha Lezers op dit Forum!

Ik doe nog een keer mijn verhaal. Ik denk dat ik één van de recente personen die een behandeling heeft ondergaan in de laatste tijd.
Zie mijn andere berichten hierboven die ik al eerder heb geschreven. In die periode had ik nog steeds geen behandeling ondergaan!

Probleem:
Ik had last van zweetOKSELS. Mijn handen waren altijd al droog. heel soms wat vochtig maar voor mij was dat geen reden om er wat aan te laten doen! Gelijk zweetvlekken en de geur was erg onaangenaam!

Conclusie:
Ik had inmiddels besloten dat ik mij toch liet opereren in de Hyperhydrosis Kliniek -Groningen. Deze kliniek zit in het Martini ziekenhuis en word uitgevoerd op een dag/nacht opname behandeling. Ik heb mij vooraf heel goed laten informeren. Dit was onder andere met Froukje! Zij had ik ook aan de telefoon bij mijn eerste gesprek

Op 17 September 2022 ben ik geopereerd aan hyperhydrosis. We waren met een groep van ongeveer 13 personen. De hele afdeling was deze dag gereserveerd voor mensen met Hyperhydrosis. Als ik het goed heb, opereren ze 1 x in de 3 weken ongeveer. Dit kon ook wel verschillen vertelde Froukje. Ik moest mij om 10:00 melden. Al vroeg stond de wekker want wij moesten 1,5 uur rijden. Ze proberen er rekening mee te houden, dat de patiënten met lange reistijd iets later aan de beurt zijn. Dit lukt dus niet altijd.
Onderweg zat alles erg mee, en waren wij er al om 09:30. Ik appte Froukje onderweg, dat wij er bijna waren. Bij aankomst in de centrale hal, stond Froukje met haar collega al te wachten! Dit was een fijn binnenkomst.

We gingen door naar de afdeling. De zenuwen namen wel wat toe. Ik kreeg een 4 persoonskamer aangewezen. Toen ik aankwam lag ik hier alleen! Er kwam een zorgassistent aangelopen, en die vroeg wat ik in de avond wilde eten. Ik koos voor nasi, alhoe wel ik er op dat moment nog echt niet aan kon denken. Ik was zo bang dat ik misselijke was na de operatie Er werden nog wat controles uitgevoerd. De verpleegkundige die dat deed, zei tegen mij dat ik mij gelijk al mocht omkleden en in bed kon gaan liggen. Ik kreeg nog een muts op, en toen kon ik wachten tot ik aan de beurt was. Nou dat wachten duurde niet lang. Ik denk nog geen half uur, en toen kreeg de verpleegkundige telefoon dat ik opgehaald kon worden! Mijn partner mocht mee lopen, tot aan de deur van de operatie. Hier konden we afscheid nemen. Mijn partner kon in een andere kamer zitten. Hij kon hier koffie pakken etc.

Ik kwam aan op de holding! Dit is een plek waar de patiënten worden opgewacht totdat ze worden geopereerd. Er gebeurde hier van alles. Ik kreeg stickers op mijn buik/rug. Dit was om mijn hart in de gaten te houden. Tegelijk werd ik aangesloten met een saturatie meter en de bloeddruk. De holdingverpleegkundige gaf mij een infuus. Hier zie ik altijd tegen op, maar dit stelt echt niks voor!! Nu moest ik even wachten.
Om mij heen zag ik ook andere lotgenoten/patiënten. Zij waren al geopereerd aan Hyperhydrosis. Ondanks dat ik zenuwachtig was, voelde ik mij ook geruststellend. Ik dacht gelijk aan hoe ik mij zou voelen naar de operatie! Is het zweten minder? voel ik gelijk verschil? ruik je mij nog? Er waren zoveel vragen...

Ik heb een kwartiertje/20 minuutjes gewacht en toen kwamen er 2 operatieassistentes mij ophalen! Ik kwam de operatiekamer in. Er stond denk ik zon 7 a 8 man. Ik vond dit een heel spannend moment. Ik moest overschuiven op de operatie tafel. Ik kreeg een soort deken/doek over mij heen. Mijn armen moest ik allebei op een armsteun leggen. Ik gaf aan dat ik erg zenuwachtig was, maar de medewerkers waren echt zo ontzettend aardig!
Er zijn 2 chirurgen die deze operatie in het Martini ziekenhuis uitvoeren. Dr. Theo Klinkenberg en Dr. Michiel Kuijpers. Beide chirugen zijn zeer bekwaam en/of gepromoveerd! Van te voren bij het gesprek weet je niet wie je krijg. Niet dat ik voorkeur had, maar was toch nieuwsgierig.
De chirurg kwam naar mij toe. Dr. Michiel Kuijpers! Een zeer vriendelijke man. Alle assistenten kwamen er bij staan en er werd nog een laatste controle gedaan. Naam/geboortedatum en waar ik zweette. (of het bijv. voor zweetvoeten/zweethanden/zweetoksels of allebei)
Hij vroeg of ik nog vragen had. Ik had nog wel een vraag.
Ik vroeg of er wel eens foto's werden gemaakt tijdens de operatie. Normaal doen wij dat nooit zei hij. Alleen in uitzondelijke gevallen wilde hij dat wel doen. Omdat ik zelf ook in een ziekenhuis werk, ging zijn assistent foto's van vóór en ná de operatie maken.

Ik kreeg een kapje op mijn neus/mond en moest een paar keer diep inademen. Ondertussen werd er slaapmiddel in mijn infuus gespoten. Eerst merk je daar weinig van. Ik had zelfs nog een heel gesprek met met de anesthesist over mijn vakantie. Op een gegeven moment werden mijn armen heel zwaar (zo voelde het) en werd alles een beetje duizelig/wazig. Ik wilde nog van alles vertellen over mijn vakantie, maar zover kwam ik niet. Mijn ogen gingen dicht, en ik sliep.....

---

Mijn ogen gingen beetje open, veel licht en veel stemmen. Opeens besef ik mij dat ik net ben geopereerd! Ik keek om mijn heen. Ik voelde gelijk aan mijn oksels en ja hoor DROOG... Normaal was dit altijd nat. Ik was nog maar net wakker en de operatie assistent stond aan mijn bed. Hij vroeg hoe ik mijn voelde. Ik voelde mij goed! Ik was niet eens misselijk, waar ik wel heel bang voor was. Toen ik eenmaal goed wakker was ontdekte ik dat er naast mij lotgenoten lagen! Er kwamen 2 mensen van de röntgen aanlopen met een groot apparaat. Zij kwamen longfoto's maken! Ik kreeg een plank achter mijn rug en de foto's waren gemaakt. Er stond gelijk een arts bij en die controleerde. De longen zagen er goed uit! Ik mocht mee naar de afdeling.

Toen ik terug kwam op de afdeling zag mijn partner al te wachten. Ik was binnen 2,5a3 uur weer terug op de afdeling. Er lag er nog iemand op de kamer. Een vriendelijke dame. Zij was geopereerd aan alleen zweethanden. Vele en fijne gesprekken heb ik met haar uitgewisseld! Ik keek onder mijn oksels. Aan beide kanten zat een pleister met een soort doorzichtig foli erover. Die mocht er die dinsdag 20 Sept weer af. Ik ben nog steeds verbaast over dat ik mij zo goed voelde. Rond de middag kwam Dr. Kuijpers de afdeling op, en ging hij bij elke patient langs om te vertellen hoe het was gegaan, en waar ik de komende dagen rekening mee kon houden. Onder andere een Flare up. Hier vertel ik aan het einde nog wat over. Rond 17.00 kreeg ik mij eten, en ging mijn partner naar huis. (bezoekuur was tot ongeveer 19.00) Tussendoor kwamen ze wel steeds met een koffiekar langs. Toen ik het eten ophad, had ik met mijn kamergenoot afgesproken om een rondje op de afdeling te maken. We waren op dat moment erg benieuwd naar alle andere.
We liepen lang een kamer, en hier lagen 4 andere patiënten. We hebben de halve avond hier gezeten. We zaten op een gegeven moment met 9 lotgenoten. Dit waren ontzettend fijne gesprekken! We zijn allemaal heel open geweest. De een was voor blozen de ander voor zweethanden/oksels etc. Allemaal hebben we dezelfde problemen gehad. Ook hebben we met z'n alle dezelfde operatie ondergaan!

Wat doen ze bij de operatie?
Bij de operatie wil de chirurg bij een bepaalde zenuw komen. Hierdoor moet hij door het longvlies heen. Krijg je dan een klaplong? Ja, dan krijg je een klaplong. Je merkt hier natuurlijk niks van. De verhalen worden zoveel erger gemaakt dan dat ze zijn! Als de long is ingeklapt brand de chirurg de zenuw door. Bij patienten met zweet handen brand hij op 2 plekjes de zenuw door. Dit is dan voldoende om dat te stoppen!
Alleen bij de patiënten, (waaronder mij) die voornamelijke zweetten bij de oksels branden ze in totaal 6 plekken de zenuw door. 3 plekjes links en 3 plekjes rechts. Het verschil tussen 2 of 6 plekjes merk je niet hoor. Als de zenuw is doorgebrand worden de longen weer opgepompt, en hecht de chirurg de 2 plekjes (links en rechts) weer dicht. Deze plekjes zijn niet groter dan 1! Het proces tot de klaplong en het doorbrandden duurt nog geen 10 Minuten werd mij verteld! Met het hechten zijn ze soms nog wel langer bezig ;)

Nadat wij met alle lotgenoten voelde ik mij niet helemaal lekker. Ik liep even terug naar mijn kamer. Ik was voor mij idee wel benauwd. Ik belde mijn ouders even, maar merkte dat ik bijna geen puf had om te praten. Heb op dat moment even op de bel gedrukt. De verpleegkundige gaf aan dat ik te snel en te veel dingen wilde doen. Eerst eten, toen rondje lopen, veel praten, toen nog even bellen. Dat was echt te veel! Op dat moment kreeg ik ook wel echt last van de wondjes. Ik kreeg hier medicatie voor. Na dat ik een half uur even in bed lag vertrok de kortademigheid en voelde ik mij beter. De pijn was wat afgezakt. Was op dat moment wel wat misselijk. Hier heb ik toen ook wat voor gekregen! Ze kwamen langs met een koffiekar, en zoja, ze hadden cola. Op dat moment had ik daar echt zoveel behoefte aan! Heb mij die avond wel vermaakt. Later kwam de verpleegkundige nog een keer controles doen en toen ging ik slapen. S'nacht wel een beetje pijn, maar hier kreeg ik weer wat voor, en toen verdween de pijn echt!

De volgende ochtend werd ik wakker, en voelde ik mij goed! Beetje duf maar dat is heel normaal. Niks geen benauwdheid of kortademingheid. Voor 09:00 kwam de assistent die ook bij de operatie was, mij ontslaan. Ik kreeg hierbij ook de foto's mee die ze hebben gemaakt tijdens de operatie. Ook kreeg ik alle papieren mee, en een pasje waar een nummer op stond. Dit nummer kon ik bellen als ik het niet vertrouwde etc.

Zondag 18 Sept:
Ik was net thuis, en voelde me goed! Beetje last van de wondjes maar ik moest mijn medicatie gewoon blijven slikken ondanks dat ik soms geen last had. Op deze manier bouw je dan een spiegel op, en ben je de pijn net een stap voor!

Maandag 18 Sept:
Deze dag voelde ik mij goed. De pijn was al bijna weg! De pleister mochten er dinsdag pas af. Ik heb mij voorzichtig afgespoeld onder de douche. De pleisters mochten niet nat worden! Dit ging prima. Na het douchen wel moe hoor!

Dinsdag 19 Sept:
De pleisters mogen eraf. Ik was heel benieuwd hoe het er uit zag! Maar het plekjes was zo klein. Dit voelde ik bijna niet

Woensdag 20 Sept:
Huh heb ik nou een zweet arm? Alles was klam en vochtig. Dit is een flare up. Schrik hier niet van! Dit is heel normaal. Je lichaam weet op dit moment even niet waar het zweet heen moet. Bij mij kwam het uit mijn arm, maar het kan overal uitkomen. Dit vertrekt binnen ongeveer 2 dagen.

De dagen die er op volgde waren goed! De pleisters zijn er af. De pijn is helemaal weg. Ik probeerde steeds weer wat te doen. Stil zitten of liggen is niet goed voor het herstel. Ik mocht overigens niet tillen. Om dat ik lichamelijk een zware baan heb, heb ik 2 weken vrij genomen en deze 2 weken had ik wel echt nodig! Na 2 weken ben ik weer helemaal aan het werk gegaan. De eerste dag was best zwaar maar naar een paar dagen zit ik er weer helemaal in.

Resultaat:
En dan nu het RESULAAT....
Lieve mensen, ik ben echt zo blij en dankbaar dat ik dit heb kunnen en mogen doen. Ik had echt heel erg last van zweetoksels, en nu zie en ruik je helemaal niks meer! Ik kan het nog steeds niet geloven dat dit zo heeft mogen gebeuren! De verhalen waar ik zo bang voor was, hebben het alleen maar erger gemaakt. Trek hier echt niet van aan. Ik heb heel veel oude berichten gezien op dit forum waarvan echt de meeste negatief! De behandeling is zo sterk verbeterd. Tuurlijk schrikt het je af, als je alles hoor over de klaplongen/drains etc. Ik heb hier niks van meegekregen! Over de 13 lotgenoten is het bij allemaal goed gegaan! Dat zegt toch wel wat toch?!

Ik heb er best tegen op gezien om dit hele verhaal met jullie te delen! Ik wilde alles tot in de details vertellen. Ik begrijp nu de mensen die zich hebben laten opereren, en waarbij het goed is gegaan, die vervolgens niks meer deelden. Ik had eigenlijk ook weinig zit om alles te typen en te delen... en waarom? Om dat ik van DIT PROBLEEM af ben! Voor vele heeft het weinig nut meer om dit te delen.
Ik begrijp uiteraard ook de angst, omdat het misschien toch een keer bij iemand is tegengevallen...

Lieve lezers, hebben jullie vragen? Mail mij via: myra-waterberg@hotmail.com
Aarzel niet. Ik weet niet of dit forum voor altijd blijft bestaan, en of ik hier nog veel op ga kijken.
Ik hoop dat iedereen die met dit probleem zit, mijn bovenstaande verhaal wil lezen! Of dat dit bericht kan worden vast gezet of dergelijke?!
Ik ben er echt helemaal van af, en ben alleen maar blij. Misschien helpt een andere behandeling voor jou ook! Ik heb daar alle respect voor

Liefst Myra!
Thijs
Site Admin
Site Admin
Berichten: 2770
Lid geworden op: di 26 apr 2005, 22:45
Contacteer:

Re: Positieve operatie hyperhydrosis oksels

Bericht door Thijs »

Bedankt voor je openhartige verhaal. Je schrijft dat er foto's zijn gemaakt. Heb je die en wil je die hier plaatsen? Je mag ze mailen naar overmatigzweten@hotmail.com

Kom nog eens terug hier. Het gaat je goed.
Plaats reactie
  • Vergelijkbare Onderwerpen
    Reacties
    Weergaves
    Laatste bericht