Even voorstellen en mijn verhaal

Archief

Moderators: Erje, Thijs

Gesloten
geertdirk41
Druppel
Druppel
Berichten: 3
Lid geworden op: di 04 feb 2014, 19:48
Contacteer:

Even voorstellen en mijn verhaal

Bericht door geertdirk41 »

Hallo Allemaal,
Mijn naam is Geert en ik ben 25 jaar oud.
Al vanaf dat ik in de eerste klas zat heb ik last van overmatig zweten.
Het zweten was voor mij nooit echt een groot probleem, vooral omdat mijn beste vriend destijds de zeldzame ziekte Anhidrose had (niet kunnen zweten)
Ik mocht blij zijn dat ik wel zweette zei mijn kameraad altijd en hij zou graag willen ruilen.

Rond mijn 15e jaar begon het zweten echter wel een probleem te worden.
Ik kreeg “voor wat het mij leek” schuurplekken onder mijn oksels en in mijn liezen.
Ook had ik heel erg veel last van zweetvoeten.
De plekken die ik had waren felrood en erg pijnlijk. Ik schaamde me hier zo voor dat ik er niet mee naar de dokter durfte. Ik had mijn eigen oplossing wel. Als ik ging slapen sliep ik bijvoorbeeld met een handoek tussen mijn benen en washandjes tussen mijn oksels.
Dit hielp wel redelijk, maar het was niet genoeg.
Toen kwam ik op het idee om talkpoeder te aan gebruiken en dit had meer effect.

Ik hield dit een tijdje vol tot ik steeds vaker nonstop bezweet was onder mijn oksels.
Hierdoor ontstonden er grote felrode brandplekken onder mijn oksels en soms ook in mijn liezen.
Drie keer per dag deed ik een schoon shirt aan, droeg nooit truien (zelfs niet in de winter) omdat ik het dan warm had en nog erger begon te zweten.
Het hielp niet. De plekken bleven en omdat het zo pijnlijk was kon ik geen deodorant gebruiken onder mijn oksels, en ja dat heb ik gemerkt.
Mensen uit mijn omgeving zeiden vaak dat ik niet fris rook. Ondanks dat ik over mijn hele lichaam een geurtje spoot bleef ik stinken.

Uiteindelijk toch maar een afspraak gemaakt bij de dokter, deze vond het zweten niet belangrijk “iedereen zweet en de ene meer dan de andere”
De brandplekken waren volgens hem een “schimmelinfectie” en hij schreef me een middel voor tegen de schimmel.
Na het aanhoren van deze arts voelde ik me heel erg vies en schaamde me voor de plekken.
Echter hielp de zalf niet die ik kreeg, het werd juist erger.

Opnieuw ging ik naar de huisarts en deze schreef me een zalf voor die vaak gebruikt werd bij psoriasis patiënten. Het ging hierom het medicijn “Daktacort” een mix van Miconazolnitraat en Hydrocortison. Een medicijn dat maximaal 4 weken gebruikt mag worden i.v.m de gevaarlijke bijwerkingen die het cortisol hormoon kan hebben.
Dit heb ik vanaf 2008 gebruikt tot ik onlangs de ware bijwerkingen te horen kreeg. Waardoor ik hier direct mee gestopt ben.

In die tijd las ik op internet over diverse anti transpiraten in de vorm van spray onder andere odorex en Syneo5. Deze middeltjes werken niet de beloofde 5 dagen maar eerder 5 minuten het maakte helaas voor mij weinig verschil.
Ik bleef veel zweten.
Tussen 2008 en 2012 ben ik alleen maar bezig geweest met alle mogelijke producten testen die maar overmatig zweten tegen gingen.
Nee het hielp gewoon echt niet!
In 2011 Ging ik voor 1 keer naar een nieuwe huisarts in de praktijk en hij erkende mijn zweetprobleem en opeens had het een naam: Hyperhydrosis.
Hij gaf me toen een zalf met de stof “Alluminiumhydroxycloride” deze stof verstopt de zweetklieren zodat ze minder zweet uitstootten.

Ondertussen sloeg de “ daktacort zalf ” wel aan voor mijn brandplekken in de oksels en af en toe waren de plekken even weg.
Maar ja, ik kon niet zonder deze zalf. Als ik zou stoppen kwamen de pijnlijke plekken terug.
5 jaar lang gebruikte ik deze zalf dan ook nonstop tot ik dus van mijn eigen huisarts eind 2013 hoorde hoe gevaarlijk dit hormoon kon zijn.

Nou dan maar weer opnieuw langs bij haar om te kijken wat er dan aan te doen was.
Ze schreef een zware anti schimmelzalf voor, nog steeds was ze overtuigd dat de plekken een schimmelinfectie was.
Helaas ook dit hielp niet en de plekken werden groter en erger als nooit te voor.
Daarnaast was mijn zweet probleem die zich inmiddels had uitgebreid van mijn oksels en liezen naar mijn handen nog steeds niet opgelost.

4 weken geleden ben ik weer naar de arts gegaan die destijds mijn probleem erkende.
Deze hoorde mijn probleem opnieuw aan en alles wat ik al gedaan had.
Hij gaf me een zwaar antibiotica en vroeg me hoe hij me kon helpen met mijn zweetprobleem.
Ik vertelde hem toen over dit forum waar ik veel gelezen had over mijn hyperhydrosis.
Tevens vertelde ik over vele artikelen die ik gelezen had en alle producten die ik gebruikte naast de eerder door hem voorgeschreven alu crème.

Ook vertelde ik van mijn avond en ochtendritueel:
Ik douche 2 keer per dag
na het douchen smeer ik eerst de alu creme Vervolgens spuit ik mijn oksels in met syneo5 of odorex
Daarna nog eens Sudocreme of een andere zinkzalf erop.
Dit zorgt ervoor dat ik ongeveer 70% minder zweet maar is niet genoeg en helpt niet tegen de ontstekingen en infecties die er ontstaan.

Hij erkende dat mijn Hyperhydrosis nu wel een vervelende vorm aannam en toen kwam het verassende antwoord, hij zou me doorverwijzen naar de “sudor” kliniek in het zgt te Almelo . Mijn dag kon niet meer stuk eindelijk “echt” erkenning van mijn probleem en ik mocht eindelijk naar iemand die me misschien kon helpen met een oplossing.
Afgelopen dinsdag kon ik daar terecht bij dokter Raaymakers.
Ik was heel erg zenuwachtig en bang dat mijn probleem niet “erg” genoeg zou zijn om te behandelen.
Dhr Raaymakers hoorde mijn probleem aan en vertelde mij toen dat hij me ging helpen.
En niet over een jaar of zo maar binnen 6 weken zou ik al aan de beurt zijn voor de “ets” (endoscopische thoracale sympathectomie).Een operatie waarbij er 2 zenuwen doorgesneden worden die de zweetproductie aanstuurt in de oksels en handen.
Deze operatie ken ik van binnen en buiten. Ik heb er ongelofelijk veel over gelezen en zelfs een video bekeken waarop deze operatie werd uitgevoerd. Met een klein risico percentage van < 2% zeker de moeite waard
Nadat hij dit vertelde drong het nog niet zo goed tot me door totdat hij tevens vertelde dat we direct naar de afdeling anesthesie mochten gaan om een afspraak te maken voor de operatie.
Onder weg naar de anesthesie afdeling hield ik het bijna niet en de tranen spongen in mijn ogen.
Eindelijk. Eindelijk iemand die naar me luisterde, niet alleen mijn probleem erkende maar ook met de oplossing kwam.

Begin maart gaat het gebeuren, Hopelijk kan ik weer genieten zonder alle rituelen om droog te blijven.
Uiteraard zal ik na de operatie hier blijven schrijven over het resultaat en herstel.
Geert
Gesloten
  • Vergelijkbare Onderwerpen
    Reacties
    Weergaves
    Laatste bericht