Mijn verhaal

[Jongezweter]

Hallo,

ik ben 18 jaar en ga na deze zomer studeren aan de universiteit. Ik heb daar wel een beetje schrik voor. Op mijn middelbare school wisten de meeste mensen wel dat ik veel zweet. Het is namelijk nogal moeilijk om dat te verbergen als je je examen helemaal doorweekt moet indienen omdat je handen zo veel zweten... De meeste mensen wisten dus dat ik veel zweet. Zij die er niet tegen kunnen wisten dus ook dat ze van mij een beetje afstand moesten houden.
Maar nu moet ik weer helemaal opnieuw beginnen. Ik zweet over mijn hele lichaam. Dat kan ik goed verbergen maar het zweten aan mijn handen kan ik onmogelijk verbergen. Ik heb ook al eens gevraagd aan mijn ouders of we een dokter kunnen raadplegen maar zij zeggen me dat ik het gewoon moet aanvaarden en dat andere mensen dat ook maar moeten doen... zo makkelijk is het voor mij niet. Weet iemand hoe ik er iets aan kan doen zodat ik me er een beetje minder zorgen om moet maken
op de universiteit?

Bedankt en vele zweterige groetjes

[Thijs]

Hoi Jongezweter. Welkom op dit forum! Je bent hier niet alleen dat kun je wel lezen op dit forum.

Als ik je verhaal zo lees denk ik gelijk: Ga naar je huisarts. Er zijn tegenwoordig tal van goede oplossingen. Als je echt zweet over je gehele lichaam dan zou glycopyrronium medicijnen echt een uitkomst voor je kunnen zijn. Of oxybutinine medicijnen. Maar dit moet wel via de huisarts of medisch specialist. De huisarts kan je doorverwijzen naar een dermatoloog. Een andere extremere oplossing voor het zweten aan je handen is een ETS operatie waarbij de zenuwbanen worden doorgesneden die het overmatig zweten veroorzaken. Dit moet uiteraard ook via de huisarts. Lees je eens goed in op dit forum. Vooral de onderwerpen medicijnen en operaties. Zoek en gij zult vinden.

Hoe dan ook, als je er iets aan wilt doen zul je naar de huisarts moeten gaan. Das stap 1. Heb je een goede huisarts dan schrijft hij/zij zelf glyco of oxy voor. Anders doet de dermatoloog het hopelijk. Vraag er om. Wees assertief en maak die stap. Het gaat om jou, niet om je ouders.

Sterkte en hou ons op de hoogte.

gr Thijs